Sunday, November 29, 2009

Berdiri aku sebagi perindu..

Tajuk entri yg cam nak buat aku muntah ijau.  Tapi memang cam tu la aku rasa sekarang ni. Rinduuuuu sgt2 kat anak2 aku.  Hari2 aku kol dorang.  3 kali sehari. cam nak mkn ubat pulak. hehe.. Sunyi bila dorang tak dek. Selalunya dorang mekak2, kejap2 bergaduh, kejap2 buat sepah. Tapi skarang sunyi ko..huwaaa!!  Jaja plak baru 2 hari pegi sibuk tanya aku "Chemong dah besar ke mama? Nak cakap dgn Chemong la.."  bior betul budak nih.  cop! cop! lupa la plak nak citer.. Chemong tu anak terangkat aku dgn En Maxis.  Dulu ada ada Chombi skali.  Tapi Chombi dah mati sebab sakit.. nangis2 Jaja masa tu.  Aku nangis sikit je..hehe..

Dah tu kan, yang menambahkan haru aku En Maxis plak balik kampung. Masa hari raya tu. Adoiyaiiii.... dah la anak tak dek.  laki pun talak.. Suma balik ahad depan! mau nangis berguling2 tertonggeng2 mak nnyahh..  trauma aku beb!!   Sungguh ku tak mampu menahan rindu ah! ah! ngeh ngeh..:p 


Chemong ku cayang..

No comments: